De term ‘omgevingsrecht’ doet nogal eens wat wenkbrauwen fronsen. En dat is begrijpelijk. Het omgevingsrecht klinkt namelijk minder concreet dan het arbeidsrecht, familierecht of het strafrecht.
De term ‘omgevingsrecht’ doet nogal eens wat wenkbrauwen fronsen. En dat is begrijpelijk. Het omgevingsrecht klinkt namelijk minder concreet dan het arbeidsrecht, familierecht of het strafrecht. Pas als ik uitleg dat het omgevingsrecht gaat over bijvoorbeeld bestemmingsplannen en vergunningen, wordt het iets concreter en begrijpelijker.
Iedereen krijgt wel eens met het omgevingsrecht te maken, of het nu gaat om het plaatsen van een dakkapel, een pergola in de tuin of de uitbreiding van een bedrijfshal… Het omgevingsrecht is overal om je heen. En waar regels zijn, is handhaving nodig.
In mijn praktijk kom ik met enige regelmaat handhavingszaken tegen. Soms gaat het om cliënten waartegen handhavend opgetreden wordt. Andere keren zijn het cliënten die aankloppen met de vraag wat gedaan kan worden wanneer anderen overlast veroorzaken.
In het geval van familie X ging het om die laatste mogelijkheid. Zij woonden in het buitengebied naast een woning waar honden dagelijks bedrijfsmatig uitgelaten werden. Met name het hondengeblaf zorgde voor overlast. Na het lezen van het bestemmingsplan bleek dat op die plaats helemaal geen hondenuitlaatservice gevestigd mocht zijn. Evenmin had de eigenaar een vergunning om af te wijken van het bestemmingsplan.
In die zaak speelden dus veel verschillende omgevingsrechtelijke vragen: wat was toegestaan volgens het bestemmingsplan? En was de hondenuitlaatservice qua impact te vergelijken met een hondentrimsalon? Was er een vergunning voor het afwijken van het bestemmingsplan? En zo niet: was er voldoende reden voor het indienen van een handhavingsverzoek?
Uiteindelijk is voor een handhavingsverzoek gekozen. Inmiddels heeft de uitlaatservice een ander terrein gevonden om de honden uit te laten. Familie X kan gewoon weer rustig koffie drinken op hun terras.
