André Bussink
Lood in het drinkwater kwam in de herfst van 2019 hoog op de politieke agenda toen tientallen Amsterdammers alarm sloegen over oude loden leidingen onder hun woningen. Looddeeltjes in het drinkwater kunnen een gevaar vormen voor de gezondheid, met name voor kleine kinderen.
Lood in het drinkwater kwam in de herfst van 2019 hoog op de politieke agenda toen tientallen Amsterdammers alarm sloegen over oude loden leidingen onder hun woningen. Looddeeltjes in het drinkwater kunnen een gevaar vormen voor de gezondheid, met name voor kleine kinderen. Sinds de herfst van 2019 eisten tientallen Amsterdammers huurverlaging vanwege de aanwezigheid van lood in leidingwater. Recent nog (7 januari 2021) dwongen twee Amsterdamse bewoners met succes een huurkorting af bij de rechter. Centrale vraag tijdens die kortgedingprocedure was of een hoog loodgehalte in het drinkwater een gebrek oplevert.
In het Drinkwaterbesluit is vastgelegd dat in drinkwater maximaal 10 microgram lood per liter aanwezig mag zijn. De norm voor de hoeveelheid lood in drinkwater wordt volgend jaar vermoedelijk verlaagd naar 5 microgram per liter.
Bij een drinkwateronderzoek in een appartementencomplex in Amsterdam was bij vier woningen lood aangetroffen in het water. Bij één woning was zelfs sprake van een normoverschrijding van 245 microgram per liter, waardoor het loodgehalte bijna 25 keer te hoog was. Twee bewoners verzoeken om actie. De beheerder laat weten pas bij (geplande) renovatie over te gaan tot vervanging van de loden leidingen (zogenaamd ‘uitsterfbeleid’). De bewoners laten het hierbij niet zitten en starten een procedure.
De bewoners eisen onder meer vervanging van de loden leidingen op straffe van een dwangsom. Ter onderbouwing voeren zij aan dat sprake is van een gebrek in de zin van art. 7:204 BW. De verhuurder zou volgens de bewoners niet het huurgenot verschaffen dat zij mogen verwachten van een goed onderhouden woning. Omdat de verhuurder dit gebrek niet wilde verhelpen, vorderen de bewoners in deze procedure ook een huurvermindering van 60% totdat het gebrek is hersteld.
De kantonrechter stelt vrij eenvoudig vast dat sprake is van een gebrek. De bewoners zijn als huurders namelijk van hun verhuurder afhankelijk voor de kwaliteit van de drinkwaterinstallatie en moeten er vanuit kunnen gaan dat zij gezond en veilig drinkwater in hun woning kunnen afnemen. Ook weegt volgens de kantonrechter mee dat de Huurcommissie de aanwezigheid van meer dan 10 microgram lood per liter leidingwater bestempeld als ‘ernstig gebrek’.
Omdat de waterleidingen eigendom zijn van de VvE en de verhuurder zonder toestemming van de VvE niet tot vervanging mag overgaan, ziet de kantonrechter geen ruimte om de vordering tot herstel van het gebrek in een kort geding toe te wijzen. Wel acht de kantonrechter voldoende grond aanwezig om de huur met 60% te verlagen totdat het gebrek zal zijn verholpen.
Wanneer drinkwater een te hoge concentratie lood bevat, levert dat een gebrek op dat de verhuurder op grond van de wet moet herstellen. Doet een verhuurder dat niet op verzoek van de huurder, dan kan een huurder aanspraak maken op onder meer huurprijsvermindering.
De aanwezigheid van lood in drinkwater doet zich voornamlijk voor bij huizen die vóór 1960 zijn gebouwd. In veel gevallen zijn in de afgelopen decennia de loden leidingen al vervangen. Vermoedt u echter dat in de door u gehuurde of verhuurde woning loden leidingen aanwezig zijn en wilt u daarover juridisch advies, neem dan contact met mij op.
