Als ondernemer is het heel prettig om er niet alleen voor te staan. Dat geldt zakelijk en natuurlijk ook privé. Het is fijn als u wordt bijgestaan door goede adviseurs, boekhouders, juristen, compagnons en natuurlijk goede mensen op de werkvloer.
Als ondernemer is het heel prettig om er niet alleen voor te staan. Dat geldt zakelijk en natuurlijk ook privé. Het is fijn als u wordt bijgestaan door goede adviseurs, boekhouders, juristen, compagnons en natuurlijk goede mensen op de werkvloer. Soms is daarbij sprake van vermenging tussen zakelijk en privé. Zo’n vermenging heeft voor- en nadelen, maar het belangrijkste is vooral dat het vooraf goed wordt geregeld.
Regelmatig gaat dat mis. Over het algemeen komt dat omdat mensen het, op het moment dat er sprake is van goede harmonie, onnodig vinden om een samenwerking vast te leggen. Wanneer die harmonie verdwijnt en de verschillende partijen uiteenlopende belangen krijgen, dan geeft dat veel ruimte voor discussie en ruzie.
Bijvoorbeeld over de opgebouwde rechten of, de (wijze van) waardering van de onderneming of wie de onderneming mag voortzetten. Samen uit, samen thuis geldt dan even niet meer, helemaal niet, omdat die ander zo onuitstaanbaar is geworden (en dat vindt die ander omgekeerd ook).
De één vindt dan dat hij of zij harder heeft gewerkt, de ander legt de nadruk op wie de onderneming is begonnen en heeft opgebouwd, of er het meeste kapitaal in heeft zitten. Dat zijn onderwerpen waar compagnons die met elkaar op goede voet staan al moeite mee hebben. Laat staan als er sprake is van ruzie en die zakelijke partner ook je ex-partner in privé is. Het is daarom goed om vooraf heldere afspraken te maken en om ze af en toe van een update te voorzien, dan wel een tijdspad in de afspraken in te bouwen.
Het kan grote invloed hebben als iemand zich steeds meer terugtrekt uit de winkel en het houdt bij passief aandeelhouderschap.
Het is bijvoorbeeld goed voorstelbaar dat iemand die zich gaandeweg steeds meer inwerkt in de onderneming, niet na een korte tijd al aanspraak kan maken op een aanzienlijke waarde daarvan. Dat kan na vijf of tien jaar heel anders zijn. Net zoals het grote invloed kan hebben als iemand zich steeds meer terugtrekt uit de winkel en het houdt bij passief aandeelhouderschap.
Is er vermenging met privé, dan is het interessant wat er met de winst gebeurt. Wanneer de winst van de één wordt gebruikt om gezamenlijk van te leven en de winst van de ander wordt gebruikt om te investeren, dan kan als het misgaat natuurlijk niet gezegd worden: ‘Jij verbraste al je geld en ik investeerde het’. Ook maakt het nogal uit wat de onderneming in totaal waard is. Daarom is het van belang om vast te leggen hoe dat te zijner tijd wordt bepaald. Een bekende methode is DCF, maar ook kan worden gekozen voor het benoemen van een onafhankelijke deskundige die vervolgens vrij is een passende waarderingsmethode te kiezen.
Natuurlijk is het mooier als de harmonie gewoon blijft, maar de praktijk is soms weerbarstiger dan dat. Er zijn keuzes genoeg, maar het is vooral zaak om te kiezen. Hoewel ik mijn werk leuk vind, denk ik dan toch regelmatig: ‘Was nou vooraf even goed gaan zitten.’
