Anje Slootweg
Omgangsperikelen alom vandaag de dag. Ouders die elkaar niets gunnen. Kinderen die volledig knel komen te zitten. U weet er, net als ik, alles van. Het vermoeit en drukt soms terneer.
Omgangsperikelen alom vandaag de dag. Ouders die elkaar niets gunnen. Kinderen die volledig knel komen te zitten. U weet er, net als ik, alles van. Het vermoeit en drukt soms terneer. Zoveel problemen waarvoor we met z’n allen als professionals uiteindelijk geen oplossing hebben. In sommige gevallen staan alle hulpverleners zodanig met lege handen dat een gezinsvoogd moet worden benoemd. En dan hopen we met z’n allen dat dit soelaas gaat bieden.
Helaas zijn er veel gevallen waarin de komst van de gezinsvoogd voor de kinderen uiteindelijk niet veel oplevert. Soms nemen de problemen alleen maar toe. Zeker ook de vele wisselingen in het personeelsbestand van de instelling zorgen vaak voor grote problemen.
Recent las ik over een situatie waarin een vader gebonden was aan een vast rooster van negen dagen. Tijdens de eerste zeven dagen had hij wisselend avond, nacht en dagdiensten en op dag acht en negen was hij vrij. Op deze twee vrije dagen had hij altijd zijn kinderen bij zich. Omdat ook deze ouders veelvuldig ruzieden over de kinderen, gaf moeder al lange tijd aan dat ze deze regeling voor de kinderen te verwarrend vond. Immers, de ene keer waren zij op maandag en dinsdag bij de moeder, dan weer op woensdag en donderdag, dan weer in het weekend etc. De gezinsvoogd stelde zich op het standpunt dat de moeder zich toch zou moeten aanpassen. De vader was kostwinner, betaalde een vorstelijke kinderalimentatie, met andere woorden: iedereen had profijt van deze job.
Tot er op een dag een nieuwe gezinsvoogd kwam… Deze gooide het roer 180 graden om. Vader moest maar twee weekends per maand vrij gaan nemen, zodat hij de kinderen netjes om het weekend zou kunnen ontvangen. Vader was ten einde raad. Twee weekends per maand vrij nemen, zou voor hem hetzelfde zijn als zijn baan opzeggen. Hoe kon het zo zijn dat deze gezinsvoogd daar geen enkel oog voor had?
Wat te doen als een ouder in een praktische discussie als deze terecht komt met een gezinsvoogd? Soms helpt het om namens een ouder te overleggen met gezinsvoogd of teamleider. Als dat niet werkt, biedt artikel 1:262b BW soms uitkomst. Dit is een geschillenregeling op basis waarvan de kinderrechter kan beslissen over geschillen die ontstaan tussen een ouder en de gezinsvoogd. Het moet gaan om praktische geschillen over de uitvoering van de ondertoezichtstelling. Dit soort geschillen kunnen zowel door en ouder, en kind van 12 jaar of ouder als door de gezinsvoogd aan de rechtbank worden voorgelegd. Voor het voorleggen van een geschil aan de rechtbank, is wel de inschakeling van een advocaat verplicht.
De taak van de kinderrechter is om eerst te bemiddelen naar aanleiding van het voorgelegde geschil. Als dat geen uitkomst biedt, hakt de kinderrechter zelf een knoop door. Dat moet een beslissing zijn die naar het oordeel van de kinderrechter het belang van het kind het meeste dient. In de casus die ik hiervoor schetste zou mijn inschatting zijn dat de zorgregeling gewoon blijft zoals die altijd is geweest. Het is niet ten nadele van de kinderen: ze zijn eraan gewend. Bovendien zou het zeer nadelig voor de kinderen zijn als de vader zijn baan zou kwijtraken.
