Jan Willem van Dommelen
Het is al heel lang heel droog in Nederland en dat heeft een negatieve invloed op veel voet -en fietspaden. Tegels gaan losliggen. Het zandbed eronder raakt door het gebrek aan water uitgedroogd en verliest daardoor zijn samenbindende werking.
Het is al heel lang heel droog in Nederland en dat heeft een negatieve invloed op veel voet -en fietspaden. Tegels gaan losliggen. Het zandbed eronder raakt door het gebrek aan water uitgedroogd en verliest daardoor zijn samenbindende werking. De tegels liggen daardoor minder stabiel en kunnen kantelen. En dat kan weer tot ongevallen kan leiden.
Gemeenten zijn verantwoordelijk om daar maatregelen tegen te nemen, zodat de paden veilig gebruikt kunnen blijven worden. Maar wanneer is de wegbeheerder nu aansprakelijk als dit soort wegdekproblemen tot valpartijen leiden met lelijk letsel tot gevolg?
Belangrijk is dan de ernst van het wegdekprobleem. Rechters wijzen aansprakelijkheid voor een valpartij over een tegel met een hoogteverschil van minder dan 3 cm meestal af als een ‘acceptabele oneffenheid van het wegdek’. Bij forser hoogteverschil zit de gemeente in de gevarenzone. Uiteraard is ook belangrijk waar de tegels liggen en hoeveel voetgangers gebruik maken van het pad. Daarnaast kan het gemeentelijke budget van belang zijn. En wordt er naar gekeken welke maatregelen mogelijk zijn om een gevaarlijke situatie weg te nemen of om voor ongelijke stoeptegels te waarschuwen.
Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden kwam in 2020 tot de conclusie dat de gemeente aansprakelijk was voor de schade van een vrouw die met haar elektrische fiets ten val was gekomen, doordat haar fietsband in een drie centimeter brede gleuf in een bocht van het fietspad terechtkwam. Het hof stelde vast dat de gleuf te breed en daarmee onveilig was, dat deze lag in de binnenbocht, op 30 centimeter van de betonband, en dat de kans dat daar fietsers rijden tamelijk groot is. Het hof oordeelde dat het fietspad, in het bijzonder gelet op het intensieve gebruik ervan, vanwege de aanwezigheid van de te brede gleuf waarin een fietser makkelijk kan blijven steken, gebrekkig was.
Maar ook kan het mis gaan als de ‘weguitrusting’ gebrekkig is. Pas bepaalde een rechtbank toen een fietser tegen een verkeersbord botste dat de gemeente hiervoor aansprakelijk was, omdat het verkeersbord lager hing dan volgens wettelijke normen was voorgeschreven.
En wat te denken van de situatie als er een verkeerd bord is geplaatst? Bij verkeerde bebording en een ongeval als gevolg daarvan kan de gemeente ook aansprakelijk zijn. Laatst reed een snorfietser daardoor langer dan nodig op de verkeerde weghelft en kwam in botsing met een tegemoetkomende fietser die wel op de juiste weghelft reed.
Het luistert voor de wegbeheerder dus best nauw. Maar ook voor degene die struikelt: maak foto’s van de situatie en kijk om u heen of er mensen zijn die u niet alleen overeind kunnen helpen maar ook bereid zijn te verklaren wat ze hebben gezien.
Jan Willem van Dommelen
