[Persoonlijk verhaal] Bijna 10 jaar letselschaderegeling en wat daarbij komt kijken

Het is zaterdagavond 20 februari 2010. Aartjan is dan 17 jaar, rijdt brommer, volgt de BBL-opleiding voor constructiebankwerker en had zo zijn dromen. Later zou hij gespecialiseerd lasser worden of ambulancechauffeur. Hij is een echte doener, stak de handen uit de mouwen als hij kan helpen. Maar dan die zaterdagavond... Zonder het te weten, staat hij aan de vooravond van een nieuwe fase in zijn leven. Aan LetselschadeNEWS vertelt Aartjan zijn verhaal en over hoe belangrijk het is om hulp van familie en vrienden, maar zeker ook professionals, te krijgen om je leven weer op de rit te krijgen. Onze letselschadeadvocaat, Harry Blok, was één van die professionals.

Frontale botsing

Wat er op die bewuste zaterdagavond gebeurde is zelfs na een reconstructie niet meer exact te achterhalen. De tegemoetkomende automobilist werd vermoedelijk verblind of afgeleid door het licht van de trein, die juist op dat moment aangereden kwam. Daardoor zou de auto mogelijk meer op de linker weghelft terecht zijn gekomen. Bewijs het maar eens. Niemand kon het met zekerheid zeggen. Aartjan en de tegemoetkomende automobilist zijn frontaal op elkaar gebotst.

Aartjan vertelt: 'Door de klap ben ik via de voorruit door de lucht afgeschoten en achter de auto in de berm neergekomen. Door het contact tussen mijn linkerbeen en de voorruit werden mijn been en heup er direct afgescheurd. Door de landing op de grond was mijn linkerhand op een aantal plaatsen gebroken, mijn rechterarm uit de kom en de schouder ontwricht en mijn arm ook gebroken, nou ja, en natuurlijk heel veel schrammen en blauwe plekken. Ik lag volledig in de kreukels.'

Aansprakelijkheid

Harry: 'Het is een Godswonder te noemen dat Aartjan het ongeval heeft overleefd ondanks het verlies van zijn linkerbeen en heup. De ernst
van zijn letsel nam niet weg dat de aansprakelijkheid absoluut geen uitgemaakte zaak was. Er zijn misschien wel acht ongevallenanalyses nodig geweest, voordat de tegenpartij aansprakelijkheid erkende, met daarbij overigens een beroep op eigen schuld. Dat gaf wel een positieve wending in de zaak, omdat de bewijslast voor het bestaan van eigen schuld bij de tegenpartij kwam te liggen. Uiteindelijk zijn we tot een regeling gekomen, waarbij 80% van de schade zou worden vergoed.'

De samenwerking met de gemeente was ingewikkeld; gedurende het traject werkte de plaatstelijke overheid niet bepaald mee in het vinden van geschikte woonruimte voor Aartjan en zijn vrouw, met wie hij exact vier jaar na het ongeluk trouwde. Harry: 'De gemeente had echt
geen zin om mee te werken, waardoor het keukentafelgesprek pas achteraf plaats vond toen de verbouwing al klaar was. En vervolgens vonden ze alles te duur. In het hoger beroep bij de Centrale Raad kreeg de gemeente zodanig kritische vragen dat alsnog een regeling in der minne kon worden bereikt.'

Tevreden gezin

Harry: 'Weliswaar verdient de gemeente in deze zaak geen schoonheidsprijs. Maar als we het resultaat bekijken van de woning, dan zie ik een tevreden gezin. Alle aanpassingen die zijn gedaan, waren weloverwogen en in goed overleg. Naast de buitenlift, waren de keuken en de badkamer de meest ingrijpende aanpassingen. Allemaal met het oog op de toekomst, zodat Aartjan met zijn gezin hier nog heel lang kan blijven wonen.'

Lees het complete verhaal (pdf)