Op veel plekken in de samenleving zie je nu de oproep om vooral samen de crisis te lijf te gaan: #samenstaanwesterk, #samenkrijgenwijcoronaeronder of een variant daarop, al dan niet met de toevoeging #juistnu.
Op veel plekken in de samenleving zie je nu de oproep om vooral samen de crisis te lijf te gaan: #samenstaanwesterk, #samenkrijgenwijcoronaeronder of een variant daarop, al dan niet met de toevoeging #juistnu. Soms ben ik wat sceptisch bij zo’n boodschap, want de tegenstander is een virus dat juist baat heeft bij een groep. Als ondernemer sta je er uiteindelijk toch (vaak) alleen voor.
Tegelijkertijd past deze boodschap perfect bij franchise. Als franchisenemer ben je beter af dan als je geheel op eigen benen staat. De relatie met bijvoorbeeld de franchisegever die tevens verhuurder is, is waarschijnlijk warmer dan met een externe verhuurder. De franchisegever en -nemers kunnen ook gemakkelijker samen een vuist maken, omdat ze meer gewend zijn samen op te trekken en veel belangen hebben die parallel lopen. Ook kun je nu veel van elkaar leren. Je bedrijf inrichten op de 1,5-meter economie stelt iedereen voor een grote uitdaging. Binnen franchise kun je daarin gebruik maken van elkaars kennis en best practices: dat innovatieve idee van die franchisenemer uit Rotterdam werkt misschien ook fantastisch in Utrecht. Een goede samenwerking biedt ten slotte ook perspectief voor na de crisis, omdat je dan misschien als keten kunt groeien door ruimte die is ontstaan door het wegvallen van zwakkere broeders/concurrenten.
Dat neemt niet weg dat we elkaar niet met holle praatjes valse hoop moeten geven. Onlangs zag ik wat oude fragmenten van een briljante bokser die meermaals meemaakte dat zijn tegenstander niet wacht op de knock-out, maar letterlijk de handdoek in de ring gooide. Dat lijkt zwak of vernederend, maar is vooral verstandig. Als je rondenlang klap na klap te verduren krijgt en zelf niet meer weet hoe je je tegenstander kunt raken dan is het verstandiger om met het oog op de toekomst tijdig in te grijpen, dan als boksbal te fungeren.
Voor ondernemers kan nu hetzelfde gelden. Tot op zekere hoogte kun je veel doen, maar ergens houdt het op. In dat geval geldt dat als ieder perspectief ontbreekt het verstandig is om op tijd te stoppen, al dan niet in overleg met de franchisegever. Dat scheelt schulden en misschien zelfs aansprakelijkheid, want ook als je bedrijf wordt gevoerd in B.V.-vorm kun je als bestuurder worden aangesproken. De lat ligt bij een B.V. wel hoger, maar als je nu nog verplichtingen aangaat, waarvan je weet dat het geld er niet is om ze na te komen dan ben je straks niet veilig.
Al met al denk ik toch dat franchise in deze crisis zijn kracht kan bewijzen, mits franchisenemer en –gever goed met elkaar optrekken. Dat neemt niet weg dat in sommige gevallen de handdoek werpen verstandiger is dan doorgaan. Juist, omdat wie op tijd stopt straks misschien weer opnieuw kan beginnen.
