Aandachtspunten bij het tijdelijk (ver)huren van woonruimte

Voor het tijdelijk verhuren van woonruimte bestaan verschillende regels waarvan niet kan worden afgeweken. Het is goed om daar als (ver)huurder van bewust te zijn. Enkele aandachtspunten.

In de wet zijn verschillende bepalingen opgenomen waarvan niet zomaar kan worden afgeweken in een overeenkomst. Ook voor het tijdelijk verhuren van woonruimte bestaan verschillende regels waarvan niet kan worden afgeweken. Het is goed om daar als (ver)huurder van bewust te zijn. Enkele aandachtspunten.

Een tijdelijke huurovereenkomst van woonruimte kan maximaal twee jaar duren. Voor kamers is dat vijf jaar. Daarna eindigt de huurovereenkomst of wordt de huurovereenkomst voor onbepaalde tijd voortgezet. Wordt er toch een tweede tijdelijke huurovereenkomst met dezelfde (ver)huurder gesloten, dan wordt deze geacht te zijn aangegaan voor onbepaalde tijd. Ook als de eerste huurtermijn korter was dan twee jaar (of vijf jaar in het geval van kamerhuur).

Een tijdelijke huurovereenkomst eindigt vervolgens niet vanzelf. De verhuurder dient maximaal drie maanden en minimaal één maand voor het verstrijken van de tijdelijke huurperiode de huurder daarover schriftelijk te informeren. Wanneer deze kennisgeving een dag te vroeg of te laat wordt gedaan, is dat fataal voor de verhuurder. De huurovereenkomst wordt dan automatisch voor onbepaalde tijd verlengd.

Van belang is verder dat een verhuurder een tijdelijke huurovereenkomst niet zomaar tussentijds kan opzeggen. De huurder kan dat wel. De opzegtermijn is gelijk aan de periode waarover de huur wordt betaald. Meestal is dat een maand. Ook hiervan kan niet worden afgeweken. Een verbod om de huurovereenkomst binnen een half jaar op te zeggen, heeft dus geen werking.