Ontbinding arbeidsovereenkomst vanwege hond op werkplek

In een wat merkwaardige zaak heeft de Kantonrechter Rotterdam een arbeidsovereenkomst ontbonden vanwege de aanwezigheid van een hond op de werkplek.

De werkneemster is sinds 1 november 2014 in dienst bij het accountantskantoor als assistent accountant. Als ze een jaar in dienst is, besluit de directeur om zijn hond mee te nemen naar het kantoor. De werkneemster in kwestie krijgt gezondheidsklachten als gevolg van allergische reacties die onder meer door de hond veroorzaakt worden.

Werkneemster gaat in gesprek met de directeur hierover, maar tevergeefs. De directeur is erg gehecht aan de hond en bovendien zou de hond niet alleen thuis kunnen zijn. Vervolgens wordt de situatie vervelender, want de werkneemster meldt zich ziek vanwege de bij haar ontstane klachten. De bedrijfsarts vindt dat de klachten werkgerelateerd zijn, dus beoordeelt deze werkneemster geschikt om te werken. Ze moet daarbij de hond vermijden.

Bij de invoering van het nieuwe ontslagrecht heeft de regering aangegeven dat het gaat om een 'muizengaatje', om zeer uitzonderlijke situaties.

Dit blijkt in de praktijk echter niet mogelijk, waardoor werkneemster toch niet in staat is om te werken. De werkneemster vraagt een deskundigenoordeel aan bij het UWV om te beoordelen of de werkgever voldoende doet om haar te laten re-integreren. Het UWV oordeelt vervolgens dat de werkgever onvoldoende doet. Het enkele feit dat het aanwezig zijn van de hond een ongunstige invloed heeft op de gezondheid van werkneemster leidt ertoe dat alleen vanwege deze enkele reden de re-integratie inspanningen van de werkgever onvoldoende zijn. Dat de directeur zich door privéomstandigheden gedwongen ziet om de hond mee te nemen naar het werk, doet daaraan niets af.

Hoewel het oordeel van het UWV duidelijk is, blijft de directeur zijn hond meenemen naar de werkvloer. Dit brengt de werkneemster ertoe om een verzoek in te dienen bij de kantonrechter tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst. Daarbij verzoekt ze om toekenning van een billijke vergoeding en de transitievergoeding.

Voor het toekennen van de verzochte vergoedingen is vereist dat de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Bij de invoering van het nieuwe ontslagrecht heeft de regering aangegeven dat dit gaat om een 'muizengaatje', om zeer uitzonderlijke situaties. Inmiddels blijkt in de praktijk dat dit door de kantonrechters wel ruimer wordt ingekleed dan destijds door de regering geschetst.

Ook in de onderhavige situatie oordeelt de kantonrechter dat de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. In de Arbeidsomstandighedenwet staat dat de werkgever voor de gezondheid van de werknemers met betrekking tot alle met “arbeid verbonden aspecten” moet zorgen. Op grond daarvan had de werkgever maatregelen moeten nemen ten aanzien van de hond. Door de hond, ondanks de klachten, op kantoor te houden negeert de werkgever de klachten van de werkneemster en lijkt zij haar ook niet serieus te nemen. Dit kwalificeert de kantonrechter als ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever.

Naast het risico dat een werkgever aansprakelijk wordt gehouden voor de schade die een werknemer leidt als gevolg van het niet-opvolgen van de Arbo voorschriften, kan de billijke vergoeding dus ook een (grote) rol spelen.

Aangezien de werkneemster nog maar kort in dienst was, is de toegekende vergoeding overigens niet erg hoog. In totaal ontvangt de werkneemster € 3.340,- bruto. Daarbij speelt voor de kantonrechter mee dat werkneemster 31 jaar oud is, nog relatief kort werkzaam was bij werkgever en werkgever wel enkele – overigens inadequate - maatregelen heeft genomen om het probleem op te lossen.

Het handelen in strijd met Arbovoorschriften kan dus leiden tot ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever. In deze zaak viel de vergoeding mee voor de werkgever. Als het echter gaat om een werknemer die langer in dienst is en die een hoger salaris heeft, kan deze vergoeding (fors) oplopen. Naast het risico dat een werkgever aansprakelijk wordt gehouden voor de schade die een werknemer lijdt als gevolg van het niet-opvolgen van de Arbo voorschriften, kan de billijke vergoeding dus ook een (grote) rol spelen. Wees u daarvan bewust. 

Deze column is ook geplaatst in de Barneveldse Krant, in de rubriek Recht om de hoek.