Leidt een leugen op het werk tot ontslag?

Anne werkt als verzorgende bij een thuiszorgorganisatie. In de WhatsApp-groep van haar team vraagt ze of iemand haar cliënt kan overnemen, omdat ze met haar zieke hond naar de dierenarts moet. Susan springt voor haar in de bres: ze neemt de cliënt over. Anne deelt blij de informatie over de cliënt in de WhatsApp-groep, maar ze meldt daarbij: “knippen bij Esther, 11.30 uur”.

Dit is apart, Anne zou toch naar de dierenarts gaan? Omdat Susan het niet vertrouwt, belt ze met kapster Esther die bevestigt dat Anne daar om 11.30 uur is geweest. Susan neemt daarop onmiddellijk contact op met Anne en ze vraagt haar of ze eerlijk is geweest tegen haar. Anne antwoordt bevestigend: ze is eerlijk geweest, ze heeft met haar hond de dierenarts bezocht. Pas als Susan te kennen geeft dat ze met de kapster heeft gebeld, geeft Anne haar leugen toe. Bij de dierenarts is ze niet geweest, maar haar haren zijn wel geknipt.

Susan licht daarop de regiomanager in. De regiomanager gaat het gesprek aan met Anne. Anne betuigt spijt: er is geen excuus mogelijk voor wat zij heeft gedaan, ze schaamt zich heel erg. De regiomanager geeft aan dat het vertrouwen is geschaad:

“Niet alleen naar de werkgever, de collega wijkverpleegkundige, maar ook naar haar team toe. Je moet in de thuiszorg 100% vertrouwen in elkaar hebben, je doet meestal zaken alleen en collega’s en cliënten moeten erop kunnen vertrouwen dat het klopt dat je doet, zegt etc.”

Daar komt bij dat dit niet het eerste incident is. In 2016 heeft een verbetertraject plaatsgevonden. Dit traject was onder meer gestart omdat Anne de door haar geleverde zorg bij cliënten niet correct registreerde. Het verbetertraject is met een voldoende afgesloten. In 2017 heeft Anne vervolgens een wasmachine van een cliënt privé gebruikt, daarvoor heeft ze een officiële schriftelijke waarschuwing gekregen. Daarna volgde in 2019 de leugen over haar hond.

Werkgever heeft het vertrouwen in Anne verloren en wil daarom het dienstverband beëindigen. Zij dient een ontbindingsverzoek in. De kantonrechter oordeelt in haar voordeel: Anne heeft verwijtbaar gehandeld. Daarbij worden de eerdere incidenten meegenomen. De arbeidsovereenkomst wordt ontbonden. Werkgever dient wel de transitievergoeding te betalen.

Kortom: eerlijkheid duurt het langst. Een leugentje kan grote gevolgen hebben. Voor werkgevers is deze uitspraak daarnaast relevant omdat de oudere incidenten, ook het positief afgesloten verbetertraject, door de kantonrechter volledig worden meegewogen. Het geven van schriftelijke waarschuwingen is zeker verstandig!